چشم وا کن ششجهت یارست و بس

هر چه خواهی دید، دیدارست و بس

سبحه بر زنار وهمی بسته اند

این گره گر واشود تارست و بس

گر بلند و پست نفروشد تمیز

از زمین تا چرخ هموارست و بس

هر نفس صد رنگ بر دل می خلد

زندگانی نیش آزارست و بس

چند باید روز بازار هوس

چینی ات را مو شب تارست و بس

باغ امکان نیست آگاهی ثمر

جهل تا دانش جنون کارست و بس

مبحث سود و زیان در خانه نیست

شور این سودا به بازارست و بس

کاری از تدبیر نتوان پیش برد

هر که در کار است ، بیکارست و بس

دود نتوان بست بر دوش شرار

چون ز خود رستی نفس بارست و بس

جهل ما بیدل به آگاهی نساخت

نو ربر ظلمت شب تارست و بس